بسم الله الرحمن الرحیم

زیر باران عشق بیاد عشق بودن چه زیباست

و باران چه میداند که هر قطره اش نوازش دلهاست

دلها خیس بارانی ست زمانی که در میهمانی ست

یا نه شاید در این ضیافت دلهامان به میزبانی ست

آری ای عشق همه بهانه از توست...

جز عاشق دلدار چه عکس میداند دل بی مهمان خاموشی ست

و چه کس میداند مقدس تر از آن دل  نیست که میزبانی دلش را ب مهمانش هدیه می کند

 و خود در آغوش گرم صاحب خانه به خواب می رود...

 

 

نوشته شده در سه شنبه 90/7/19ساعت 12:8 عصر توسط به نام او... نظرات ( ) |